Integreren, Hoe dan? afl. 2: op bezoek bij de buren

Een tijdje geleden werd ik gebeld door een kennis. Ze waren uitgenodigd bij hun islamitische buren. Of ik nog tips had hoe ze zich bij hun buren moesten gedragen. Mijn gedachten gingen terug naar de eerste keer dat ik bij mijn toenmalige islamitische buren op de stoep stond. Ongehinderd door enige kennis van multiculturele etiquette, belde ik aan, was mezelf en kreeg leuk contact.

Ik belde bij ze aan, want we hadden een bloemetje gekregen, maar zouden een paar dagen weggaan. Als zuinige Nederlander vond ik het zonde om dat mooie bloemetje in mijn eigen huis te laten verpieteren. Dus ik met mijn man en het bloemetje naar de buren. We werden meteen binnen uitgenodigd. De buurvrouw dook de keuken in om pannenkoeken te maken voor ons, terwijl de buurman ons ontving in de woonkamer. Het was het begin van een goede relatie met de buren. Op een dag hielp Henry de buurman met de computer, en als tegenprestatie bood hij aan om onze keuken te schilderen. Die keuken was inderdaad wel toe aan een opknapbeurt. Ik heb hartelijk gelachen om dit vriendelijke gebaar, dat meteen een niet zo subtiele hint was.

Toen we verhuisden naar een andere stad, zetten we vanaf het begin in op goed contact met de buren. Dus met oud en nieuw bakten we oliebollen voor de hele buurt en brachten die langs: “Hoi, wij zijn Henry en Miriam. Wij zijn op nummer xx gaan wonen. Alvast een gelukkig nieuwjaar!” Sommige buren nodigden ons uit om koffie te komen drinken, bij andere buren bleef het daarbij. Vorig jaar zijn we verhuisd en paste ik dezelfde tactiek toe, maar nu met zelfgebakken koekjes van onze zoon. Weer is ons contact met de buren positief, hoewel ik moet zeggen dat ik onze eerste buren in Delft (van het bloemetje) soms nog wel een beetje mis.

Iedereen houdt ervan gekend te zijn. Met een klein presentje naar de buren om kennis te maken is altijd goed, wat de culturele achtergrond van de buur ook is. Natuurlijk probeer ik rekening te houden met dieetdingen: dus ik breng geen alcohol, geen vlees, geen gelatine. Ik zorg ervoor dat ik netjes gekleed ben, en doe in de gang mijn schoenen uit. En verder ben ik mezelf, toon oprecht interesse en lach vriendelijk.

De belangrijkste tip die ik kan geven: neem zelf het initiatief om kennis te gaan maken. Wanneer je in een nieuwe omgeving komt, weet je niet of mensen wel op je zitten te wachten. Het is extra spannend om dan op je buur af te stappen. Moet je voorstellen hoe het is als je je ook nog onzeker voelt over de taal en de cultuur.  Dus als je nieuwe buren krijgt, waar ze ook vandaan komen: zorg voor een klein presentje en ga even kennis maken. Wie weet klikt het wel, en biedt je buurman je aan om samen je keuken op te knappen…