Hoe dan? Integreren, verduurzamen, sociaal ondernemen

Photo by barun patro from FreeImages.com Een jaar geleden stelden wij onszelf een challenge: een jaar lang elke maand iets in ons leven verduurzamen. Henry werkt al jaren in de duurzame energie en ik ondersteun onder andere duurzame sociaal ondernemingen vanuit mijn bedrijf. Maar ondanks onze na-isolatie, onze LED-lampen en zonnepanelen hadden we nog steeds een ecologische voetprint van ruim 2 wereldbollen (3,8 hectare). Er was, en is, dus nog wel ruimte voor verbetering, met name in ons consumptiepatroon. Ik had twee doelen met deze challenge: Allereerst wilde ik niet alleen professioneel duurzaamheid promoten, maar ook privé een duurzaam leven leiden. Daarnaast wilde ik ontdekken en laten zien hoe een gewoon Nederlands gezin kon verduurzamen. Dus schreef ik mijn blog. Omdat we al veel technische maatregelen hadden genomen, zouden we vooral bezig zijn met duurzame gewoontes aanleren. Omdat verschillende bronnen aanraden dat nieuwe gewoontes het beste kunnen worden aangele...

Photo by Christian Kitazumea from freeimages.com Reduce, Reuse, Repair, Recycle. De maand juli stond in het teken van hergebruiken en repareren. Ik wilde eigenlijk voor deze challenge naar een naaicursus of iets dergelijks, maar daar is het niet van gekomen. Zelf klunzen op de naaimachine zie ik ook niet zitten: Ooit vroeg ik mijn schoonmoeder me te leren naaien en tijdens deze spoedcursus lachte ze me in mijn gezicht uit. (Note: mijn schoonmoeder is normaal gezien heel aardig, dus dit zei echt wat over de scheefheid van de zoom die ik probeerde te naaien.) Gelukkig zijn er door het jaar heen genoeg dingen om te repareren, dus bundel ik voor dit blog een paar van mijn ervaringen. Ok é , sommige reparaties staan nog op mijn to-do lijst, maar ja ik heb dan ook twee linkerhanden...  Fietsstoeltje: In het kader van tweedehands spullen aanschaffen via Marktplaats, kocht ik een fietsstoeltje voor dochterlief. De bandjes waren wat rafelig, maar volgens de verkoopster kond...

Op onze camping zit een duurzaam eetcafé  (aanrader!), met als mantra: reduce, reuse, repair, recycle. Voor de echte verduurzamer een top-mantra.  Ik kreeg consuminderen niet zo snel in een challenge gegoten, maar ik raad iedereen het boek:  “The Overspent American, Why we want what we don’t need”  aan. Korte samenvatting: wanneer je stopt met jezelf vergelijken met je peers, of nog erger met mensen die het net een beetje beter hebben, ga je vanzelf minder consumeren. Qua recyclen zijn we na een jaar verduurzamen behoorlijk goed bezig. In de komende twee bloggen dus aandacht voor hergebruiken en repareren. Juli: de laatste maand van mijn duurzaamheidschallenge is aangebroken, en ik smokkel een beetje. In plaats van me deze maand helemaal op hergebruiken en repareren te focussen, heb ik gedurende het jaar dingen hergebruikt en gerepareerd. Daarom hieronder een aantal voorbeelden van het afgelopen jaar. DIY-Herbruikbaar notitiemateriaal Eerder sc...

Photo by Laupo Beta from FreeImages.com Mijn dochter van anderhalf is dol op onze Turkse buurvrouw. Elke keer dat ze ontsnapt rent ze naar de buren en klopt op het raam, in het volste vertrouwen dat de deur zal opengaan en de buurvrouw haar een Turkse lekkernij zal toestoppen. Onze buurvrouw houdt er namelijk van haar bakkunsten met ons te delen. En wij houden daar ook van. Wanneer er een Islamitisch feest is, wordt er dan ook regelmatig een bord met lekkers over de schutting gegeven. Aanstaande zondag is het offerfeest. Eid Mubarak! Helaas zijn we niet thuis, maar ik vier deze feesten graag een beetje met mijn buren mee. Jammie! Afgelopen mei vielen er een aantal feesten uit verschillende tradities dicht bij elkaar: Pasen, Pascha, Ramadan en 5 mei. Her en der door het land werden gecombineerde feesten gehouden: Vrijheidsiftars bijvoorbeeld, o.a. georganiseerd door de organisatie Vrijheidstour. Ik word enthousiast van dit soort initiatieven. Maar ik hoorde ook kritiek ...

146 items. Zoveel stukken kleding hebben we gemiddeld per persoon in de kast hangen. (andere bronnen zeggen 173, dit is dus   blijkbaar een conservatieve schatting.) En we dragen een kledingstuk gemiddeld 7 keer. Ze hangen drie jaar in de kast en worden dan weggedaan. Dat is een hoop kleding en daar zijn we snel op uitgekeken! Het grootste gedeelte van de kleding wordt niet erg duurzaam en niet erg eerlijk gemaakt. Kortom bij een duurzame levensstijl hoort ook duurzame kleding. Om eerlijk te zijn zag ik zo op tegen het verduurzamen van mijn kleding, dat ik het hele jaar geen kleding voor mijzelf heb gekocht (alleen een paar niet-duurzame schoenen, maar die waren echt nodig). Dat is heel duurzaam, maar niet eeuwig vol te houden. Toen ik dus mijn zomerschoenen niet kon vinden (dacht dat ik ze per ongeluk had laten recyclen), en mijn onderbroeken na 10 jaar gebruik van me af lubberden, moest ik er afgelopen maand aan geloven: duurzame kleding en schoenen. Waarom zag ik h...

Photo by margarit ralev from FreeImages Hoe groot zijn jouw dromen en toekomstverwachtingen? Hoe groot mogen de dromen zijn van migrant-vrouwen? Twee jaar geleden moest ik noodgedwongen een langgekoesterde droom opgeven. Ik moest mezelf en mijn toekomst opnieuw uitvinden. Ik had het geluk een goed vangnet te hebben in de vorm van een stabiele relatie, een stevig netwerk van vrienden en familie en daarnaast heel basaal een stabiele financiële situatie en een goede opleiding. Maar makkelijk was het niet om op je 35 e naar je leven te kijken en een antwoord te vinden op de vraag:   “Wat nu?” Mijn migrant-vriendinnen moeten zichzelf ook opnieuw uitvinden, maar zonder sterk lokaal netwerk, kennis van het Nederlandse systeem, noch een stabiele financiele situatie of voor bedrijven makkelijk te waarderen opleiding. Ik zie velen van hen hun dromen bijstellen tot ver onder hun kunnen: Een Iraanse vriendin die droomde van juriste worden, durft niet verder te denken dan kr...