Verduurzamen #hoedan? April: duurzaam op vakantie

Wanneer je aan het verduurzamen slaat, is het fijn als je af en toe per ongeluk een duurzame keuze maakt. Dit gebeurde mij met onze vakantieplannen. Gezien mijn bucketlist best bijzonder. Ik houd namelijk erg van verre reizen. Op mijn bucketlijst staat onder andere het bezoeken van alle Europese landen. Daarnaast wonen verschillende dierbaren op het Zuidelijke halfrond. Ik hoop hen toch nog af en toe te kunnen ontmoeten.

Ik ga het vliegtuig daarom niet voorgoed afzweren, en dat zorgt automatisch voor een best grote eco-voetafdruk. Vliegtuigen stoten namelijk grote hoeveelheden CO2 en andere broeikasgassen hoog in de atmosfeer uit. Juist daar waar ze extra schade toebrengen aan het milieu. Het effect op het milieu van vliegen is volgens het IPCC daardoor 2,7 keer die van de CO2-uitstoot van vliegtuigen. Deze effecten kunnen in de praktijk slechts gedeeltelijk gecompenseerd worden.   

Volgens het Handboek ecoreizen van National Geographic houdt een goede ecoreiziger rekening met het effect van zijn reizen op 1) klimaatverandering, 2) de olievoorraad, 3) de bevolkingsgroei, 4) armoede 5) ondergang van talen en culturen en 6) vernietiging van ecosystemen, flora en fauna. Waarbij steeds de vraag is: kan ik de negatieve effecten van het reizen verkleinen, en tijdens mijn reizen op een of andere manier positief bijdragen aan de gebieden die ik bezoek? De negatieve effecten verminderen houdt bijvoorbeeld in een zo milieuvriendelijk mogelijke transportvorm kiezen, zo min mogelijk reizen, en zo min mogelijk afval achterlaten. De positieve effecten kunnen zijn: de lokale economie of natuur ondersteunen: bijvoorbeeld door lokale producten te kopen, gebruik te maken van lokale horeca of bijdragen aan lokale natuurprojecten (financieel dan wel als vrijwilliger.)

Al met al zouden we voor een duurzame toerisme-industrie terug moeten naar de situatie van ongeveer vijftig jaar geleden: de gewone vakanties zijn zo lokaal mogelijk en er wordt gebruik gemaakt van lopen en fietsen als transportmiddel. Af en toe iets luxer op vakantie bijvoorbeeld met de trein, eventueel met bus kan, maar dat is zeker geen jaarlijks fenomeen. En dan heb je nog ‘de reis van je leven’: die ene verre reis in je leven waar je jaren voor spaart en die je de kans biedt een ander continent te zien. Die reis compenseer je zoveel mogelijk.  

Afin, ik ben met de tweede bevalling geblesseerd geraakt, dus een fiets of wandelvakantie zit er voorlopig niet in. Maar dit jaar hadden we vooral uit praktische overwegingen gekozen voor een seizoensplaats vlakbij op camping Geversduin in Castricum. En dat is toevallig ook behoorlijk duurzaam: We schaften in maart een derdehands caravan aan, die we meteen vervoerden naar de camping. We maken gebruik van biologisch toiletvloeistof in de caravan en gaan ons afval daar ook scheiden. In het weekend rijden we er heen met de elektrische auto van Henry’s werk en aldaar maken we gebruik van fietsen om naar het dorp en naar het strand te gaan. Het fijnste vind ik dat onze kinderen de hele dag buiten spelen met leeftijdsgenootjes en wij zelf door beperkte wifi ook echt helemaal eruit zijn.

Van de zomer zullen we deze vakantie nog opleuken met leuke duurzame uitjes in Noord-Holland. Voor tips ga ik te raden bij de mensen van Dutch Tourism/ DTevents. Ben je ook op zoek naar leuke uitjes in Noord-Holland privé of zakelijk? Doe jezelf een plezier en ga met deze hartelijke gastvrije mensen praten. Ik vind elk bezoekje aan hun kantoor een feestje op zich. Plastic vissen, fiets en wandeltochten, varen met fluisterboten: ze hebben mij in ieder geval al op veel ideeën gebracht.  

Tot de kinderen wat groter zijn, wil ik lokaal vakantie vieren. Daarna hoop ik stiekem toch verder te kunnen werken aan mijn bucketlist. Misschien met mooie treinvakanties door Europa? Alleen die reizen naar Zuid-Amerika en Nieuw-Zeeland blijft een ding. Er zit vrees ik niets anders op: ik moet oceaanzeiler worden. Dutch Tourism: zijn er ook zeezeilcursussen in Noord-Holland?